کرسی‌های آزاد اندیشی

فرصت ثبت‌نام به پایان رسیده است.

درباره ما

کرسی‌های آزاداندیشی، بستری ارزشمند برای پرورش و شکوفایی مهارت‌های گفتگو و تفکر نقادانه در میان دانشجویان فراهم می‌کند. این رویدادها فرصتی مناسب برای دانشجویان ایجاد می‌کند تا با استدلال منطقی، احترام به دیدگاه‌های متفاوت و پرهیز از هرگونه تعصب و جانبداری، به بحث و گفتگو درباره مسائل و موضوعات گوناگون بپردازند.

با برگزاری سه دوره مسابقات کرسی آزاداندیشی در سطح سراسری و با استقبال گسترده دانشجویان، تلاش شده است زمینه‌ای مناسب برای گفتگوهای علمی، تخصصی و آزاداندیشانه فراهم شود. همچنین با الهام از دستور مقام معظم رهبری مبنی بر تداوم این سنت حسنه، برنامه‌ریزی برای ادامه برگزاری این مسابقات در دو سطح استانی و کشوری در دستور کار قرار گرفته است.

اهمیت برگزاری رقابت های دانشجویی در کرسی های آزاداندیشی در آن است که این رویدادها می‌توانند نقش بسزایی در تقویت مهارت‌های استدلال منطقی، تفکر نقادانه، شنیدن دیدگاه‌های مخالف و در نهایت تربیت نسلی منطقی، منتقد و آزاداندیش ایفا کنند. امید است با ادامه این روند، شاهد شکوفایی فرهنگ مناظره سازنده و آزاداندیشی در میان دانشجویان باشیم.

محور فرهنگی

ضعف در قرارگاه فرهنگی (شورای عالی انقلاب فرهنگی) باعث ایجاد موازی کاری در حوزۀ فرهنگی شده است.
ضعف هویت جمعی در شواری عالی انقلاب فرهنگی از علل اختلالات فرهنگی است.
پوشش، امری شخصی است و دولت نمی‌تواند در آن دخالت كند.
اگر جمهوری اسلامی روابط زن و مرد را آزاد بگذارد، مردم چشم و دل سیر می‌شوند.
صدا و سیما به علت غلبۀ تهیه‌كنندگان و نداشتن مدل مناسب و قوى، در تهیه سریال‌ها منفعل است.
از علل افزایش سن تجرد، تغییر نگاه جوانان به ازدواج، تحت تأثیر فرهنگ غرب و تبلیغات رسانه‌هاى غربى است.
براى حفظ سلامت اخلاقى جامعه، ممیزى فیلم و محصولات فرهنگى ضرورى است.

محور اجتماعی

سیاست ارتقای سواد رسانه‌اى جایگزین مناسبى براى سانسور است.
برای رفع مصلحت‌اندیشی‌ها و همچنین کندی در برخورد با مدیران متخلف، اراده‌ای قطعی و پایدار در حاكمیت وجود ندارد.
حجاب وروابط آزاد از مسائل شخصى بوده و نظام نباید در آن مداخله كند.
گشت ارشاد در جامعه لازم است.
اشتغال زنان درجامعه اثر منفی بر ازدواج و ثبات زندگی دارد.
عدم تناسب تحصیل با اشتغال از عوامل ایجاد ناامیدى در جامعه است.
بسترسازى براى ورود جوانان به عرصه‌هاى مدیریتى، فكرى و اجرایى كشور وجود ندارد.

محور سیاسی

حمایت از جبهۀ مقاومت در منطقه در راستاى منافع ملى ایران است.
طرح صیانت از فضاى مجازى موجب تضییع حقوق كاربران می‌شود.
در جمهوری اسلامى ، اراده‌اى راستین براى مقابله با فساد وجود ندارد.
برگزاری رفراندوم برای انتخاب نوع حکومت و قانون اساسی توسط عموم مردم و تکرار آن در هر دهه ضرورى است.
حمایت جمهورى اسلامى ایران از مسلمانان جهان گزینشى است.
در سیاست خارجى ایران، میدان بر دیپلماسى اولویت دارد.
اگر انقلاب نمى شد، الان قوى‌ترین كشور منطقه ودر اوج رفاه و امنیت بودیم.

محور اقتصادی

عدم شفافیت مدیریت اقتصادى سازمان ها، مهمترین عامل گسترش فساد مالى و ادارى در آنها است.
فساد، جز با اهتمام كلیۀ اركان حكومت در اصلاح و اجراى سامانۀ سوت زنى یكپارچه، ریشه‌كن نمى‌شود.
تحقق عدالت مالیاتى فقط با اهتمام جدى حكومت بر اجراى دقیق قانون مالیات بر عایدى سرمایه محقق می شود.
دولت با حذف ارز ترجیحى، باعث گرانى هاى اخیر شده است.
حذف تدریجى یارانه هاى پنهان و پرداخت مستقیم به مردم تضمین كنندۀ ایجاد عدالت اقتصادى نیست.
تعامل اقتصادى با شرق نسبت به غرب، منافع اقتصادى كشور را بهتر تأمین می‌كند.
اقتصاد مقاومتی به معنای فاصله گرفتن از اقتصاد جهانی است.

محور سلامت

گسترش خدمات نظام سلامت در نقاط محروم منوط به افزایش ظرفیّت دانشجویان علوم پزشکی است.
خانوادۀ پرجمعیّت با منابع ثابت اقتصادی موجب تربیت نسلی افسرده، کم سواد و فاقد شغل مناسب می¬شود.
اولویّت در تخصیص منابع و امکانات، گسترش بیمارستان ها و مراکز درمانی است.
طبّ سنّتی، شِبه علم است و نه علم؛ و سابقۀ جدّی علمی و پژوهشی ندارد.
افزایش جمعیّت یکی از مؤلّفه های پیشرفت کشور است.
همسویی با سیاست های سازمان بهداشت جهانی در تعیین سیاست های جمعیّتی، یک تجربۀ جهانی و عامل توسعه پایدار است.
تعطیل شدن غربالگری جنین موجب تولّد نوزادان با بیماری های ژنتیکی و تحمیل هزینه های گزاف به جامعه و خانواده ها است.

محور هنر و معماری

آفرینش آثار هنری ذاتی است یا اکتسابی؟ اصالت با کدامست؟ (این نگاه همانند نگاه جبری و اختیاری است)
شخصیّت هنرمند مهمّ¬تر از ارزش هنری آثار اوست و گستره اثرگذاری اجتماعی او بیش از آثارش است.
هنر برای خلق پیام شعاری بیش نیست و آنچه باید معیار ارزشگذاری گردد، نگاه هنر برای هنر است.
نباید تجربه هنری را به مثابه و مرتبط با تجربیّات عرفانی و دینی دانست.
هنر دینی عبارتی برساخته است و هنر با دین هیچ نسبت و ارتباطی ندارد.
نمی‌توان و نباید نسبتی بین اخلاق و هنر برقرار کرد. چنانکه ارزش‌ آثار هنری بر پایه بازنمایی ارزش‌های اخلاقی شکل نمی‌گیرد.
زیبایی‌شناسی در هنر مقوله‌ای مهمتر از تجربه‌های اخلاقی در هنر است و مبنایی برای ارتباط این دو عنصر وجود ندارد.